Een rare manier van werken.

Het is hollen of stilstaan hier. Alhoewel ik al weken heerlijk rustig mijn Dingetje doe op handwerkgebied - lees: op Marker handwerkgebied, is er nog weinig te vertellen geweest. Jazeker een paar steekjes hier en een paar steekjes daar, maar daar vul je geen blog mee. Gisteren liet ik mijn randje sneewerk zien, althans, het randje wat nog sneewerk moest krijgen. Later die avond begon ik aan het knipwerk wat - al heb je nog zo veel ervaring - toch altijd een heel precies klusje is waar je goed je hoofd bij moet houden. Vandaag kan ik al wat van mijn uitgeknipte vormpjes laten zien: Twee voor Marken karakteristieke vormen die straks met mooie steekjes opgevuld gaan worden. Hier zie je de situatie net na het knippen en voor het verstevigen van de draadbundeltjes. Helemaal nieuw is dit overigens niet voor mij: ik knipte al eerder in mijn lapjes zoals je op onderstaande foto's kunt zien. Dit is geen Marker borduurwerk, deze letter in Sneewerk, maar Fries Witwerk. Wat een rijke handwerktraditie heeft ons land toch! Na de M maakte ik in 2012 ook nog een letter K, Dat gebeurde overigens op veel kleinere schaal dan mijn huidige Marker Sneewerkrand. Nu werk ik op 16 draadjes per cm, het lapje in Fries witwerk is heel wat fijner zoals je hier kunt zien: Toch is het ook plezierig om eens wat minder fijn te werken, je ziet zoveel meer ;) En terwijl ik mijn Friese letterlap op tafel had liggen zag ik dat er ook nog wat mooie platsteekrandjes op te vinden zijn. Randjes die ik nu weer zou kan gebruiken voor het Marker witwerk... Zelfs een randje in stopwerk staat er op. Zo heb ik al aardig wat materiaal verzameld voor een volgend project. Het hart wat destijds op mijn Friese lapje werd geborduurd vond ik zo prachtig en zo leuk om te borduren, maar helaas zou het misstaan op een Marker techniekenlap... Zo zie je maar, dat je ook eerst heel fijn kunt beginnen met het sneewerk en later het iets minder fijne werk kunt maken, met evenveel plezier en met een even mooi resultaat. De avond is nog lang,ik ga gauw nog een paar steekjes zetten aan mijn sneewerkrandje...wordt vervolgd!

bijna aan het knippen

Het is even wat werk maar dan heb je ook wat... Ik blijf het indrukwekkend vinden, het sneewerk van het eiland Marken. Eerst alles afwerken in platsteek en stersteek en dan.... dan mag de schaar erin en worden alle ontstane 'gaatjes' mooi afgewerkt. Wel een werkje waar je je hoofd bij moet houden natuurlijk... Gelukkig mag ik eerst nog mijn randje in platsteken afmaken...

Bijna twee weken niets laten 'horen'...

Ojee, zes maart was mijn laatst geschreven berichtje. Dat ging over mijn uitstapje naar de klederdracht van Volendam. Ik was er heerlijk mee aan de slag en ook met andere Dingen. Zo druk in de weer dat ik jullie voor even helemaal vergat... Ik vermaakte me met een randje in Utterwerk, een pprecies maar leuk werkje om te doen. Daarna werd er het een en ander gestopt, dat was miraculeus want het was niet eens versleten. Er meldde zich een vrolijk varkentje bij Nuttig en fraai en dat moest natuurlijk ook een plekje vinden. Daarna raakte er 'iets' - of moet ik zeggen 'iemand'? - verloren. Gelukkig wist ik ervan en komt het gelukkig allemaal weer op de juiste pootjes terecht. Gisteravond begon ik aan een randje witwerk, want ook dat komt voor bij het handwerk van het eiland Marken... Dit mooie 'weefwerkje' hoort er ook bij. Het blijft boeiend, deze technieken, ik geniet zowel van het maken ervan als van het resultaat, en jullie? Vandaag kwam er een nieuw vernaaid lint online, je vind het bij Needles at work

een klein uitstapje maar

Van Marken is het niet heel ver om naar Volendam te gaan. Alhoewel ik de dracht van Volendam veel minder boeiend vindt dan die van marken had ik toch maar weinig overreding nodig om me aan te melden voor een cursus smockwerk van het Voldendamse bontje. Sary Maas was onze docente en afgelopen dinsdag was ik in Dordrecht met een aantal bekende borduursters om de eerste beginselen van het Volendamse gesmock te leren. Gelukkig had ik de goede garens op voorraad: bijeen gespaard op diverse brocantes in Frankrijk waar je dit soms nog voor een prikkie tegenkomt. Op zulke momenten ben ik wel blij met mijn verzameldrift ;) Het valt nog niet mee om alle steekjes netjes op een rij te krijgen maar nu, na een paar dagen oefenen begint er langzamerhand wat ritme en gelijkmatigheid te ontstaan. Het is dus een beetje ploeteren en afzien, maar.... leuk en inspirerend is het wel. Dit smalle randje wordt vlak onder het schort geborduurd, net onder de band en geeft gelijk een mooie versiering aan het 'rimpelwerk' wat nodig is om de stof wat ruimte te geven. Gelukkig 'hoeven' wij maar een klein stukje en kan ik na deze oefening een ander smockpatroontje gaan uitproberen. Ook dit kon wel eens een leuke 'proeve van bekwaamheid' worden in mijn Souvenir de ma Vie

een merklapje uit 2003

Bij het bekijken van 'oude' foto's kwam ik dit merklapje tegen, ik maakte het in 2003. Het is geïnspireerd door de merklapjes op Marken. Je ziet een uitkijkje, een rijtje randjes die zomaar op het eiland gebruikt zouden kunnen worden. Aan de rechterkant van het lapje borduurde ik motieven die verwijzen naar textiel en handwerk: een spinnende aap, een naaikussen, een naaimand en een mand met bolletjes wol. Het lapje hangt ingelijst ergens in ons huis. Nu is het weer actueel nu er zoveel ander Marker borduurwerk uit mijn handen komt. Het is erg leuk om naast het borduren van replica-merklapjes ook eens een eigen ontwerpje te maken. De alfabetjes bovenaan zijn ook uit Marken evenals de keuze van de gebruikte kleuren. Na al die jaren vind ik het nog steeds een mooi samplertje.