Liet ik eerder deze week een nachtelijke haast-foto zien van het weeshuismerklapje van Kaatje Eijgensteijn waaraan ik toen net de laatste hand aan het borduurwerk had gelegd, gisteravond en vanmorgen heb ik het lapje omgezoomd en verder afgewerkt zodat ik nu met recht kan zeggen dat Kaatjes lap echt af is.
Hier ligt de linnen Kaatje naast de papieren Kaatje in het boek van Berthi. Wat meteen opvalt is de verhouding. Mijn lap van Kaatje lijkt breder te zijn dan het origineel.
Dat laatste is slechts schijn, in werkelijkheid is de lap van de oude Kaatje iets groter. Kaatje uit 1836 is geborduurd op linnen met 19 draden in de breedte en is 23,5 centimeter breed. Mijn Kaatje kreeg linnen van 22 draadjes per cm in de breedte en is ongeveer 2 centimeter smaller uitgekomen.
Omdat de originele merklap in de lengterichting geen 19 maar 16 draadjes linnen per centimeter heeft lijken alle patronen wat langerekter te zijn dan op de nieuwe lap waar in de breedte evenveel draden zijn dan in de lengte. De oude merklap is 29,5 centimeter in lengte terwijl de mijne, bijna vierkant slechts 22 centimeter in lengte meet.
Mijn patroontjes zijn wat 'vierkanter' in verhouding. Mijn linnen is een 'evenweave', het linnen uit het weeshuis een 'unevenweave'. De meeste moderne linnens zijn evenweave geweven.
Ook aan Kaatjes achterkant heb ik wat extra aandacht besteed. Ik heb zoveel mogelijk geprobeerd om op dezelfde manier af te hechten als Kaatje, met wat langere draadeindjes dan ik gewoonlijk laat zitten en ook de steekjes heb ik zo uitgevoerd als in het origineel.
Voor de zoom heb ik gekozen voor een eenvoudig open zoompje. Naast de rij met kronen borduurde ik mijn initialen en het jaartal 2013. Daarmee waren de laatste steekjes aan Kaatje gezet.
Afgelopen dagen was er in Nantes de handwerkhappening Pour l'amour du fil met voor velen als hoogtepunt de tentoonstelling van quilts naar het patroon van Jane Stickle die 150 jaar geleden haar quilt maakte, niet wetend wat daar zoveel jaren later uit voort zou komen. Al direct bij binnenkomst zagen de bezoekers deze roze Dear Jane quilt hangen, naast een taart en een feliciatie voor de 150-jarige.
Het leek wel een tapijthandel: dit was wat je zag bij binnenkomst van de tentoonstelling. Meer dan honderd Jane-klonen, 114 om precies te zijn en dat trok dan ook de nodige belangstelling.
Behalve de 'trouwe' kopieën uit het boek waren ze er ook in allerlei andere kleuren te vinden.
De mijne, in stoffen van Den Haan en Wagenmakers, zowel de sitsen als de klederdracht-ruiten aangevuld met zo hier en daar een Franse sits of Procençaalse stof en zelfs een enkel rouwlapje uit Spakenburg in het paarse vlak.
Rode Sjaantjes waren er ook, zoals deze met een donkere rand en die van Betty (die is vast op haar eigen blog te zien)met een lichte rand. Beiden prachtig! 
Blauwe Jane's waaronder deze waren er ook volop en verder bruine en zelfs een grijze.
Ook in het groen krijg je een mooie Jane. Grappig vind ik hier de rand waar de punten niet omsloten worden door donkere punten ernaast. Het geeft aan de punten iets luchtigs.
Natuurlijk kan ik niet alle Sjaantjes laten zien hier en ik heb ze bovendien niet allemaal gefotografeerd. Indrukwekkend was het wel en ik hoop dat ik jullie hiermee een kleine indruk heb kunnen geven.
