zaterdag 25 december 2010

Kerstmis

Een gelukkig kerstfeest voor alle nuttig en fraai-lezers en mijn bijzondere gedachten bij allen voor wie dit jaar extra moeilijk geweest is.
Maak er mooie dagen van met elkaar..

woensdag 22 december 2010

Bonheur 31

Ik had mijn 40 petits bonheurs, mijn tapisserie-rolletje, al een tijdje niet meer in handen gehad. Dat krijg je met zoveel projecten in theedoeken en daarnaast drie cursussen die ook het nodige huiswerk vragen.
Vrijdag keek ik uit naar lang weekend "Aan de Tapisserie-rol" maar er bleek nog een deadline die ik vergeten had: oud goed
Toch vond ik de afgelopen dagen tijd om zo nu en dan aan de slag te gaan met het rolletje.
De laatste keer dat ik het hier liet zien was op 3 juli en ik schreef toen dat ik aan petit bonheurtje 23 zou beginnen.
Inmiddels ben ik bezig met klein geluk nummer 31, nog negen te gaan dus en ik vraag me ondertussen af of ik hierna de rest van het rolletje linnen niet verder in zal gaan vullen met 'eigen' patroontjes die ik vast wel ergens in een boek heb staan.
zo zien mijn gelukjes er vandaag uit, tamelijk happy, nietwaar?
Een leuk werkje voor tussendoor, je legt het makkelijk weg en gaat ook weer even vrolijk verder in een volgend vrij momentje.
Ik denk dat ik de komende dagen nog heel wat gelukkige momentjes "Aan de rol" ga ;)

maandag 20 december 2010

Oud Goed

Twintig december en de dag dat het tweede log over het project 'oud goed' online gaat. Samen met Betty en Monica is een oud plan van stal gehaald wat we alle drie afzonderlijk al heel lang hadden: een quilt maken van de oude resten linnengoed die we al jaren verzamelen.
Een maand geleden was 'de aftrap' van het project en schreef ik er dit log over.
Inmiddels heb ik mijn Plan herzien. Volgens mijn laatste inzichten is er namelijk Geen Plan.
Dacht ik zaterdag nog een vrolijk log te schrijven hoe ik het weekend zou doorbrengen met mijn tapisserierolletje, al snel bleek dat er iets anders van mij werd verwacht, namelijk om vandaag met een update te komen van mijn oudgoed-vorderingen.
Gisteren heb ik de hele dag gezellig tussen mijn oude lapjes doorgebracht en dit log zal veel foto's laten zien. Niet omdat er zoveel werk verricht is, maar het leidt de aandacht wat af :)
allereerst wil ik aan Betty twee boeken met -meest Franse- schoollapjes laten zien:
Beide boeken zijn geschreven door Muriël Brunet en te koop via uitgeverij Marabout.
Net als Monica heb ik een aantal stukjes oud school naaiwerk die ik in mijn quilt wil verwerken.
en dat bracht direct ook probleempje een ter tafel: sommige stukken hebben wat vlekjes of vergeelde randjes. Ik vroeg me af of ik alles eerst zou wassen. Uiteindelijk heb ik besloten om dat niet te doen. Er zit soms nog oud appret in de stof en dat zou er met wassen uitgaan. Juist dat oude appret geeft een mooie glans en stevigheid die ik zou willen bewaren. Ook zijn er soms met potlood cijfers op de scholwerkstukjes geschreven, ook die zullen er met wassen uitgaan. Verder is bij een enkel monogram ook de blauwe kleurstof nog zichtbaar waarmee de letter opgetekend is geweest.
Ik laat het allemaal zitten, zoals ik de stof heb gekregen, zo blijft het.
Ik vond een oud stoplapje met twee stopjes in wit met een snee erin. Dat zijn moeilijke stopjes omdat de stof daar beschadigd is. Ook dat lapje krijgt straks ergens een plekje in de quilt.
Gisteren heb ik alvast en zonder Plan wat onderdeeltjes aan elkaar genaaid
een proefstukje met frivolité knoopwerk, een geborduurd monogram op oud linnen, een stukje Iers haakwerk en twee lapjes schoolwerk, de een met een sluiting en geborduurde knoopsgaten, de ander met verstelwerk. Ik ga meer van deze kleine onderdeeltjes aan elkaar zetten en die voeg ik op een later tijdstip bij elkaar.
Net als Betty ben ik ook begonnen aan een replica van een rood schoollapje bij gebrek aan een oude die ik daarvoor zou willen gebruiken. Ik maakte er een naar een idee uit het linkerboekje op de foto.
Het lapje is nog niet af. Ik borduurde het wel op een lapje oud linnen om geheel in de oud goed sfeer te blijven.
Op dit moment heb ik een aantal 'eilandjes' met aan elkaar genaaide deeltjes:
Of dit straks op deze manier in de quilt komt zal nog moeten blijken. Voorlopig 'brei' ik gezellig allerlei lapjes aan elkaar en zie wel hoe dat ooit tot een quilt gaat leiden ;)
Voor nu:
Doosje gezien, logje uit!
oh ja, vergeet niet om een kijkje te nemen bij Betty en Monica
*************************************
UPDATE Er is nog meer oud goed te bekijken en wel bij Jookies. Joke heeft vandaag besloten om ook mee te doen met het oud goed project, haar eerste verhaal staat inmiddels online.

vrijdag 17 december 2010

Casalguidi

Het begon allemaal in Casalguidi, een klein dorpje in Toscane ( Italië) waar ruim een eeuw geleden dit prachtige borduurwerk werd ontwikkeld en waar het sindsdien via mond op mond overlevering doorgegeven wordt.
Er is weinig over te vinden in boeken en op internet. In het boek "la broderie Blanche" van Ayaka Otsuka wordt het onderwerp wel even aangeroerd, maar niet erg diepgaand en het resultaat van het getoonde werkstukje laat voor de kenner wel wat te wensen over.
Ik leer het van Margreet Beemsterboer die al een aantal groepen de fijne kneepjes van het Casalguidi heeft geleerd. Inmiddels zijn er twee lessen geweest en de afgelopen twee maanden heb ik hard gewerkt aan mijn 'cursuswerkstukje' een handig mapje voor borduurspulletjes
Eerst leerden we een rolzoompje maken in het linnen. Dat viel nog niet mee, vooral de hoekjes blijven een moeilijk punt maar ook het koude weer wat de handen te droog maakt zodat het linnen niet lekker aan je vingers blijft plakken. Er kwam een mooi open zoompje, typisch voor Casalguidi en daarna maakte we vier verschillende 'grondjes' waarop we in les twee de 'Dikke Dingetjes' leerden maken.
Het vullen van het vlak met allerlei opgedikte figuurtjes is eigenlijk nog het leukste werk. tegelijkertijd met de voor Casalguidi zo kenmerkende steken leer je gelijk ook andere handigheidjes die in ander (wit-)borduurwerk en open naaiwerk van pas komen.
Ieder van de vier vakjes kreeg een eigen – en zeer persoonlijke- invulling. Ik ben dan ook zeer benieuwd hoe het mijn mede-cursisten is vergaan.
In les drie gaan we mooie versieringen maken, kwastjes en dergelijke, ook weer op de Casalguidi- manier. Die les laat nog even op zich wachten
Morgen zou de laatste les geweest zijn, ware het niet dat de sneeuw daar een stokje voor steekt. Ik heb dus nog even tijd om ook de achterkant van het werkstukje af te maken. En misschien ook de andere werkstukjes waarmee ik zou kunnen beginnen.
Voor nu heb ik het eventjes veilig opgeborgen en ga straks verder met het tapisserierolletje uit dit logje
Fijn weekend allemaal!

vrijdag 10 december 2010

Tussen Piet en Rudolf

Wie ook bij mevrouw Rafel leest heeft het vandaag al gezien: gisteren vierden wij Sinterkerst met de Quiltgroep-in-ruste.
*Een indoor vogelhuisje met erg tamme kanarie
We waren met een iets kleiner clubje dan gewoonlijk, de 'die-hards' om het zo maar eens te noemen, maar desondanks was het erg gezellig. Na koffie en een heleboel zelf gebakken lekkers sloegen we aan het dobbelen waarbij we aan de verpakking al probeerden te ontdekken wie de gever was. Het cadeau van mevrouw rafel was traditiegetrouw erg in trek om voor de eigen neus te hebben liggen. Alleen het omhulsel is bij haar al een klein feestje. Wel verbaasden wij ons een beetje over de platheid van het present omdat wij meenden dat er dit jaar een van haar beroemde theemutsen in zou zitten.
* een doe-het-zelf AH theedoeken set, bakvormpjes en een schattig, gebreid lavendel zakje
Na enig dobbelwerk en fanatiek heen en weer schuiven van de cadeau's over de tafel ging de kookwekker om aan te kondigen dat het gedobbel teneinde was. Toen bleek dat iemand het eigen pakje in bezit had werd er nogmaals gedobbeld. Daarna hadden maar liefst vier mensen hun eigen cadeautje voor zich liggen en werd er nogmaals gegooid. Dat was daarmee dan echt de allerlaatste gooi want nu had ieder een 'vreemd' pakje gekregen. Het cadeau dat voor me lag was dat van mevrouw Rafel, spannend!
Opnieuw volgde er een ronde dobbelen want wie vier gooide mocht uitpakken. Sommige mensen hadden weinig geluk om 'vier' te gooien. Gelukkig werden we ondertussen van een drankje en een hapje voorzien en was er veel te zien en te bewonderen aan de al uitgepakte presentjes.,
Er kwamen leuke, mooie en soms erg originele cadeaus uit de mooie papiertjes.
*een prachtig quiltboekje
* een naaldenboekje
* een bijzondere herinneringsbiscornu met scissorfob
en mijn cadeau dat ik van mevrouw Rafel kreeg:
een prachtig zelfgemaakt boek waar ik van alles in kan schrijven voor het nageslacht.
Ik heb inmiddels een hele collectie Rafeltjes want in september won ik een ander prachtig boekwerk van haar hand en jaren dáár voor kreeg ik op de Sinterkerst al eens een mini-boekje in een prachtig doosje.Ik ben nu officieel verzamelaar van Rafeltjes werken.
Voor meer cadeau's verwijs ik naar de overzichtsfoto met alle pakjes bij mevrouw Rafelsenrozen.
Zo, en dan nu een handwerkje :) Fijn weekend allemaal

zaterdag 4 december 2010

Wie zoet is

krijgt een naaidoosje
Het naaietuitje wat ik hier laat zien is een kindernaaigarnituurtje. Het is nauwelijks 11 x 6 x 2,5 centimeter groot maar het bevat alle attribuutjes die een kleine naaister in vroeger tijden nodig had. Ik denk dat het eind 1800, begin 1900 gemaakt is.
Op de achterkant van het roodbruin lederen etuitje zit een plaatje met een erg zoet meisje. Het lijkt een poesie-plaatje maar het is op een dun karton gedrukt. Het plaatje is origineel en in zeer goede staat.
Draaien we het etuitje om dan zien we een grappige sluiting:
een clipje moet omhoog geduwd worden en dan past er een pinnetje precies in een gaatje met een metalen oogje dat in de klep is bevestigd.
doen we het mapje verder open dan zien we
nog een braaf meisje. Ook dit plaatje is op een stevig dun karton gedrukt en eveneens in zeer goede staat.
Ook dit deel kunnen we verder open vouwen en dan
ontrolt zich een miniatuur setje handwerkgereedschap, deels in zilver en met merktekens ( Engels) en kompleet met een tweetal oude naaldenpakjes. Vervolgens blijkt dat er nog iets opengevouwen kan worden:
Achter het paneeltje voor de pakjes naalden bevindt zich een ovaal facet geslepen spiegeltje, nog wonderbaarlijk gaaf en een lapje waarin de naalden en spelden gestoken kunnen worden.
Dit setje zal ongetwijfeld aan een meisje van goede stand behoord hebben, gezien het zilver en de gehele luxe uitvoering van het geheel. Ik vind het ook bijzonder dat alles nog zo kompleet en mooi bewaard is gebleven.
Een prachtig setje voor een zoet meisje. Ik heb het mezelf cadeau gedaan ;)
Fijne Sinterklaasavond!

donderdag 2 december 2010

Iemand een worst voorhouden

Ik kocht via internet twee zakdoekjes. Het is duidelijk huisvlijt en niet heel fijntjes geborduurd of zo, maar toch was ik er door geraakt. De beide zakdoekjes zijn afgewerkt met een kloskantje maar ook dat is niet van een heel bijzondere kwaliteit. Wel zit er een rood draadje in verwerkt, zoals veel van de gekloste randjes uit de streek.
De zakdoekjes komen uit Frankrijk, uit de Elzas om precies te zijn (en dat alleen al is een reden voor aankoop) en ze zijn gemaakt tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Het ene zakdoekje laat een man en vrouw zien met een klein meisje. Het meisje houdt de Franse vlag omhoog (voor de vlag zijn de kleuren wit-wit-rood gebruikt in plaats van blauw-wit-rood). Naast de vlag staat Viva la France. Er vliegt een ooievaar in de lucht. In die tijd kwam de ooievaar daar nog heel veel voor. De ooievaar is nooit echt weg geweest uit de Elzas maar sinds er eind vorige eeuw een programma is om de ooievaar weer terug te brengen in de natuur zie je ze de laatste jaren steeds meer in 't wild.
De figuurtjes dragen de typisch Elzasser dracht met de grote strikmuts.
Op het andere zakdoekje wat zo duidelijk door dezelfde handen is gemaakt zien we een Franse soldaat die zijn geweer naar de twee Duitse soldaten richt met op de punt van zijn bajonet een snoer worstjes is bevestigd. De Duitse soldaten hebben een Pickelhaube, een helm met 'een Dingetje' op hun hoofd. Omdat Duitsers in de ogen van de Elzassers altijd brildragend zijn heeft de rechter soldaat inderdaad een brilletje op zijn neus ;)
De Franse soldaat draagt een kostuum in (min of meer ;) Bleue Horizon, de kleur die de soldatenkostuums na 1916 kregen. Ook draagt hij een helm. Hieraan kun je zien dat dit zakdoekje vermoedelijk in de tweede helft van WO I gemaakt is. In de eerste jaren droeg men nog een blauwe jas met rode broek. Van de jas waren de panden naar buiten omgeslagen. Dat zie je hierboven ook op het zakdoekje. Op het hoofd droeg de Franse soldaat in 1914 een kepi met daarop een kokarde. Zo was hij letterlijk een gemakkelijk doelwit tijdens de oorlog.
de tekst op het zakdoekje is: "Kamerade!!"
Dit tweede zakdoekje geeft aan onze uitdrukking: iemand een worst voorhouden wel een heel bijzondere betekenis ;)