zondag 29 augustus 2010

Blanche de Valck


My name is Hilly and I'm an addict.  Hilly schreef het echt op 30 juli, kort na de vorige Blanche update en haar email was vergezeld van maar liefst 8 foto's met in toenemende mate Blanche-achtige vorderingen. 
 Al zittend op bed bracht ze het eerst tot vier complete alfabetten èn een randje. Haar tornmesje in de aanslag voor als er onverhoopt iets verkeerd zou gaan. 
 Al tuinierend met Paul Biegel kreeg haar lap een rijtje cijfers. 
 Met Margriet de Moor bracht ze het tot vijf rijen letters. "En nu moet ik werken" schreef Hilly erbij
maar dat was niet geheel waar want er lag een nieuw boek naast de nieuwe rij met letters en cijfers

 Even leek het er zelfs op dat lezen belangrijker werd dan borduren maar 
daar piepte dan toch alfabet acht (eight voor de Engelstaligen onder ons) onder de krant vandaan.
 Hilly probeerde nog even of het borduren sneller zou gaan met een moderne versie van het plompje
 maar de stand bleef op die dertigste juli steken op 8 complete rijen van Blanche.
Mijn eigen lapje vordert ook, de stand van hedenmorgen  (29 augustus)  is bijna twee alfabetten. Na Hilly's enorme bijdrage valt dat natuurlijk tamelijk in het niet, maar ik laat ze toch zien.
 al was het maar om vragen te voorkomen :)

 

dinsdag 24 augustus 2010

Onaffe zakdoekjes


Het is al weer een tijdje geleden sinds ik over zakdoekjes schreef.  Sinds een paar  jaar richt  mijn verzamelwoede zich ook op zakdoekjes. Aanvankelijk om goed naar de techniekjes te kunnen kijken, later kwam daar Hankies4all bij, met iedere twee maanden een nieuwe aflevering om zelf aan de slag te gaan. 
Sinds die tijd speur ik met nog meer ijver de kraampjes langs als ik ergens te vlooi ben en soms, héél soms zoek ik een dure uit bij Sanny
Op die manier heb ik al een aardige collectie bij elkaar weten te sprokkelen. Soms krijg ik ook zakdoekjes die niet af zijn. Een goede handwerkster die met een mooi doekje bezig was en dat om welke reden dan ook nooit heeft afgemaakt laat uiteindelijk een half werkstukje na. Te mooi om weg te gooien en daarom bleef het vermoedelijk bewaard.
 
Van Trijnie kreeg ik deze toen ik mijn eerste monogrammetjes probeerde te maken. "Kijk er maar eens goed naar en misschien kun je hem zelfs wel afmaken". Met deze opdracht ging het zakdoekje mee naar huis en zo nu en dan neem ik het in handen en geniet van de fijne lettertjes en het prachtige schulpje. 
Er moet nog een hoop aan gebeuren, kijk maar...
Bij de opening van de tentoonstelling 'Aan de Rol' hield Sanny de Zoete een toespraak en bij die gelegenheid gaf zij mij  een paar opdrachtjes in de vorm van nog niet afgemaakte zaken. Een daarvan was dit zakdoekje:
Bij deze is de rand voor een groot deel geborduurd met een fijn naaldkantje. Het is leuk om eens te proberen of ik dat net zo netjes kan als de maakster van dit zakdoekje. Deze heeft (nog) geen monogram maar met zo'n fraaie letter en een kroontje kan dat geen groot probleem meer zijn.
 
Het zakdoekje heeft ook een mooi opengewerkt patroontje langs de rand.
Op een heel andere manier niet af  is onderstaande Siamese tweeling 
 Twee herenzakdoeken, zo van de rol geknipt. Het materiaal is linnen batist. Een in Frankrijk wonende vriendin kocht een rol van twaalf en stuurde mij dit  tweetal.  Ze komen uit Cholet waar in het verleden een zakdoeken industrie gevestigd was. Ik zou er een mooi zoompje aan kunnen maken en misschien wel een monogrammetje. Aan de andere kant vind ik dat ook een beetje zonde nog, dan moet ik ze losknippen en wassen. Dat laatste vind ik ook een beetje jammer omdat de pap uit de fabriek er nog in zit.
Helaas voor ons zakdoekjesverzamelaars is Hankies4all  afgelopen voorjaar  gestopt met de tweemaandelijkse afleveringen maar ik heb goed nieuws! 
Handwerken zonder Grenzen komt in het najaar met een nieuwe website en daar.....
...zul je zo nu en dan een nieuw Hankje tegenkomen.

donderdag 12 augustus 2010

Just for Ladies

Het is zomer, de meeste dagen is het weer prima en die kans grijp ik dan meestal aan om heerlijk ergens te gaan vlooien.  Op ons gemak ( mijn lief vindt het gelukkig ook een leuke tak van sport) kuieren we langs de kraampjes in de hoop nou net dat ene te vinden waar je hart een beetje sneller van gaat kloppen. 
Zelfs zonder buit zijn zulke dagjes uit altijd gezellig en leuk.
Deze zomer is het er nog weinig van gekomen. We gingen een keer naar de Lange Voorhout in Den Haag en daarna een ochtendje naar Delft op zaterdag, met een gezellig zonnetje heerlijk  langs de grachten de vele kraampjes langs en daarna verstapte ik me op de trap waardoor winkelen en kuieren opeens niet meer zo heel aantrekkelijk klonken.
Nu amuseer ik me thuis ook prima met een boekje en een handwerkje dus voor zover is en was er niets aan de hand. Toch miste ik ons jaarlijkse zomer-gesnuffel.
Een nieuwe hobby werd geboren: zoeken op ebay.
Ik kocht een heleboel "klein grut", praktische handwerkgereedschapjes van weleer waar ik nu juist zo dol op ben, een mooi priempje, een handig schaartje, een handig naaldenkokertje. Leuke dingetjes en een mooie aanvulling op wat er zoal eerder werd verzameld.
Mijn absolute vondst is deze Ladies Companion,
een piepklein leren kokertje met daarin een aantal handige gereedschapjes en....... een klein kristallen flesje waar een heel klein beetje parfum in past. Een handwerkende dame moet zich tenslotte zo nu en dan besprenkelen nietwaar? 
Het hele kokertje is niet groter dan 3 x 4 cm en is in totaal bijna 8 cm hoog. 
 als je het open maakt zie je dat alle gereedschapjes en het flesje een eigen plekje hebben.
 De inhoud van het etuitje is behalve het parfumflesje, een zilveren vingerhoedje, (toevallig net in mijn maat, een klein schaartje, een rijgnaald, een dikke naald, een priempje en een een knopenhaak met aan de onderkant een bodkin. 
 
zo is alles nog een beetje duidelijker te zien. In het flesje zijn kleine sterretjes gegraveerd en sommige gereedschapjes hebben een koperen of verguld (?) uiteinde. In het schaartje is een afbeelding van een sleuteltje gegraveerd. 
Het was spannend om een bod te doen op dit mooie setje en opnieuw toen de postbode het pakje bracht. Ik ben er heel erg blij mee.

woensdag 11 augustus 2010

In bloei

Omdat vorige week onze borduurdames weer bij elkaar waren voor onze tweemaandelijkse bee had ik mijn lapje met kronen maar weer eens opgezocht. Tijdens de borduurdag heb ik nog wat steekjes kunnen maken alhoewel dat meestal erg moeilijk is omdat de steekjes klein en de afleiding groot is. Weer thuis ben ik er de afgelopen dagen druk mee in de weer geweest.
Zaterdag las ik zo hier en daar bij andere bloggers wat zij zoal te melden hadden en zo kwam ik bij Willy een verslag tegen van haar bezoek aan een merklappententoonstelling in Epe. Tot mijn grote verrassing ontdekte ik bij de foto's in het log, vlak onder de stoplapjes, een weeshuislapje uit Amsterdam, gemaakt in 1860. Op dat lapje staan dezelfde hertjes die onderaan mijn weeshuislapje pronken. Mijn lapje is een variant op een weeshuislapje dat ik vond in Handwerken zonder Grenzen nummer 1/1995 en is oorspronkelijk geborduurd in 1894, ruim dertig jaar nadat het lapje uit Epe gemaakt werd.
Het lapje wat  in het blad staat en waarvan ik delen gebruik voor mijn eigen lapje heeft een vrijwel identiek patroon met drie "boompjes" en twee herten.
Hier zie je het nogmaals op een foto die ik voor een eerder logje gebruikte
Tot mijn verbazing blijken de "boompjes" in het lapje uit Epe bloemen te hebben, anjers om precies te zijn. Willy was zo lief om me haar foto's op te sturen en aan de hand daarvan borduurde ik dit weekend bloemen op mijn kale steeltjes'.
Het kwam me eigenlijk wel goed uit;  omdat ik het patroon aanpas was er een klein open stukje ontstaan tussen de kronen en de steeltjes. Nu is dat mooi opgevuld.
Oorspronkelijk waren er twee kronen boven de bloemenmandjes geborduurd, aan weerszijden een. Daartussen stond het wapen van Amsterdam  met aan beide kanten een leeuw. Nu heb ik niet zoveel met Amsterdam en meer met kronen omdat dat de opdracht binnen de borduurgroep is. In mijn versie komen er nu vier kronen die wat groter zijn dan de originele.
Sterk uitvergroot ziet het er zo uit. Het wordt – net als het origineel – maar een prutserig klein lapje, 21 cm in breedte en de hoogte zal niet veel meer bedragen.
Het is erg leuk om een oude Handwerken zonder Grenzen als inspiratiebron te nemen voor een eigen werkstukje en nog leuker is het als je dan bij toeval op zo'n mooie aanvulling stuit.
Met dank aan Willy

zaterdag 7 augustus 2010

Ik heb al een boek...

Ooit, toen verkopers nog aan de deur kwamen om hun Dingen te slijten belde een boekverkoper van een van Nederlands grootste boekenclubs bij ons aan. Mijn lief deed open en ik hoorde hem vriendelijk doch beslist zeggen: "Ik heb al een boek". Er werden geen zaken gedaan die dag ;)
Op onze vakantie in  de Haute Savoie in juli heb ik een flinke tijd doorgebracht in de plaatselijke boekhandel die altijd zeer goed gesorteerd is in handwerkboeken. Een flink aantal stond thuis al in mijn kast maar er waren ook veel nieuwe uitgaven die ik graag wilde bekijken.
Een boek trok onmiddellijk mijn aandacht: 

ik begon te bladeren
 
mijn enthousiasme
 
groeide met 
 
de minuut, totdat ik dit
 
tegenkwam, spelende poesjes, die had ik al meer gezien, thuis in mijn eigen boekenkast ;)
Ik suste mezelf dat het heus heel goed mogelijk was dat ik die poesjes eerder was tegengekomen, het was immers een oud, ingekleurd patroontje en die kom je nu eenmaal regelmatig tegen in één of ander boek.
Ik bladerde verder, toch enigszins gealarmeerd en zag deze twee merklapjes, in hetzelfde jaar gemaakt en mogelijk door twee klasgenootjes 
 
Ik besloot het boek niet te kopen, maar het kostte wel moeite.
Bij thuiskomst bleek het boek inderdaad in mijn boekenkast te staan. Dit gebeurt jullie toch ook wel eens? eerlijk zeggen!
Ik vond overigens nog een mooi boek van dezelfde uitgever, weer  zo'n heerlijk kijk- en inspiratieboek met  een heleboel patroontjes en zelfs een paar recepten uit de Elzasische keuken. Dit boek gaat over de Elzas, het handwerk in het bijzonder maar er is ook aandacht voor het andere "handwerk" zoals het aardewerk, het houtsnijwerk en de prachtig beschilderde kisten en dozen.
 
Ook hier prachtige plaatjes, veel te zien en te lezen
 
inspirerend  handwerk 
Ik heb wel wat met de Elzas, mijn grootvader is er geboren. Tot mijn verrassing zag ik in het boek  een foto van het servies waarin ik in mijn jeugd van at als we bij opa en oma waren.
 
Alle bordjes hadden een verschillende afbeelding in het midden. Dat betekende snel je bordje leegeten tot je bij het plaatje aan kwam ;) 

Abécédaires au Point de Croix de la toile à la Page,  Corinne Chambras-Gangloff. Arte Libris, ISBN 978-2-914856-59-1
Broderies au Point de Croix et Traditions, Fabienne Bassang, Arte Libris, ISBN 978-2-914856-68-3