zondag 27 september 2009

Weer terug

Met de noorderzon vertrokken. Ik was er even niet en sommigen hebben dat gemerkt omdat ik niet meer online was. Anderen merkten het omdat ik ze "daar" tegenkwam en met "daar" bedoel ik dan de vierdaagse quilt-tentoonstelling in Val d’Argent.
Wij waren er wat langer dan de vier tentoonstellingsdagen duurden. We reden wat rond, bezochten mooie oude stadjes, deden wat familie-onderzoek en gingen op bezoek bij onze gastheer en -vrouw waar wij onze gîte huren. We werden door hen verwend met "un verre" bij aankomst, een boeket uit de tuin, daarna kwam er een emmertje mirabellen, gevolgd door een emmertje Quetschen. Die laatste waren over van de taart die we ‘s avonds met een nieuw flesje wijn erbij mochten komen genieten. Bij de wijnboer waar wij een en ander voor onze eigen "cave" thuis insloegen werden we rondgeleid en bij het weggaan verblijd met een tas vol prachtige trossen druiven, vers van de wijnstruik geplukt. Gisterochtend bij het afscheid kregen we ook nog een schort vol peren mee. We gaan een heleboel fruit eten de komende tijd want onze eigen tuin hangt ook nog vol met allerlei lekkers.

Voor de tentoonstelling begon zag ik Marianne in een flits voorbij komen in Riquewihr en twee dagen later zag ik haar nogmaals in het winkelparadijs dat bij de quilttentoonstelling hoort. Ditmaal sprak ik haar aan en hebben we even gezellig staan praten. Zij zag mij nogmaals in het voorbijgaan en ook dat was een gezellige en onverwachte ontmoeting.

De tentoonstelling was prachtig met vele hoogtepunten en soms wat minder geslaagde onderdelen.
Erg leuk vond ik de Amish buggy die buiten voor het gebouw stond waar de Amish tentoonstelling was.

Wij hebben ons lang afgevraagd hoe de paarden gemend werden maar uiteindelijk ontdekten we twee kleine ronde gaten aan de voorkant onder de raampjes.

Behalve de buggy was er natuurlijk een prachtige collectie Amish quilts te bewonderen en we vonden ook dit:

een set antieke "hooks and eyes", die onlosmakelijk met de Amish manier van leven verbonden zijn. Amish maken namelijk geen gebruik van knopen en ritssluitingen om hun kleding dicht te maken maar maken de kleding dicht met haken en ogen.

Er was heel veel te zien en te beleven. Den Haan en Wagemakers had een prachtige tentoonstelling en in dezelfde zaal was ook het Hongaarse gilde vertegenwoordigd. Dit vond ik een opmerkelijke quilt in de Hongaarse hoek :

Het Franse Gilde, zoals ieder jaar vertegenwoordigd als gastland had ook dit keer weer een schitterende collectie grote en zeer mooie quilts bijeen gebracht. Heel veel traditioneel werk, mooi gemaakt en vaak prachtig gequilt. Deze hieronder vond ik van een zeldzame schoonheid:

Er was zoveel te zien dat het onmogelijk is om al het moois in één enkel logje te laten zien. Misschien kom ik er nog op terug maar voor nu is het tijd voor een handwerkje ;)

22 Reacties

vrijdag 11 september 2009

Hongaars tasje

Gerrie vroeg zich deze week iets af op Berthi’s weblog over Hongaarse tasjes die een aantal jaren geleden op de Haagsche bee te zien waren. Omdat ik ook in het bezit ben van zo’n tasje laat ik hierbij een tweetal foto’s zien van de voor en achterkant van mijn tasje.

In het tasje zit een kaartje met een handgeschreven spreuk. In alle tasjes zat een spreukje en die spreuken waren uit diverse landen verzameld.

Mijn spreukje uit (toen nog) Tsjechoslowakije luidde: "Blessed is the man who has friends, but woe to him who needs them"

In Nederland zouden we zeggen: in nood leer je je vrienden kennen. Ik heb mijn vrienden gelukkig maar een keer in mijn leven echt nodig gehad en ik bleek gelukkig meer echte vrienden te hebben dan ik dacht.

de achterkant van het tasje heeft een typisch Hongaars stofje, een blauwdruk

Het verhaal achter het tasje is de vriendschapsband die ooit op een van de quiltexpo’s is ontstaan tussen "onze" quiltsters en leden van het Hongaarse quiltersgilde. Omdat er indertijd nog erg weinig te koop was op quiltgebied in Hongarije werd er op een van de Tomatendagen een oproep gedaan om kleine pakketjes te maken met stoffen, garens en dergelijke die aan de Hongaarse groep meegegeven kon worden tijdens de komende expo. Dat dat zeer gewaardeerd werd bleek op de expo daarna. Toen werd er een grote zak met deze eigengemaakte tasjes overhandigd aan de groep die per bus naar de expo was gekomen met voor alle gulle gevers een zelfgemaakt tasje met spreukje. Dat was op de expo in Straatsburg waar ik samen met manlief per auto was heen gereisd.

Alle tasjes zijn met een ander motiefje geappliceerd. Een bijzonder gewaardeerd cadeautje wat ik sindsdien gekoesterd heb.

21 Reacties

zondag 6 september 2009

Florentine

Zo, dat was een oefening in geduld en uithalen. Zoals ik eerder hier meldde wilde ik nog een tweede stukje Brussels lintjeskant toevoegen aan dit lapje. Ik koos een voorbeeld van een manchetje dat rond 1900 door Florentine A.M. Revalk werd gemaakt. Florentine maakte een collectie fraaie handwerkjes op de industrieschool te Amsterdam en dat deed ze met veel liefde en eindeloos geduld. Haar collectie is bewaard gebleven en haar dochter heeft in 1985 een boekje geschreven getiteld: "Fraaie handwerken" met daarin de geschiedenis van haar moeder en daarbij een kleine hoeveelheid van de werkstukken met een beschrijving en/of een patroon.

Dit is het werkstukje in Brussels lintjeskant gemaakt door Florentine:

Ik nam het patroontje met daarop de contouren van het lint over uit het boek en ging aan de slag. Dat viel niet mee. Het was warm (toen nog) en ik werkte ‘s morgens in de tuin waardoor mijn werk - ondanks het vele handen wassen nogal groezelig werd. Omdat ik eigenwijs zoals gebruikelijk een heel eigen invulling wilde van de op te vullen vlakjes werd er veel uitgehaald, opnieuw geprobeerd, veranderd van garen en opnieuw uitgehaald. Vrijdag had ik het even helemaal gehad met mijn Brussels werkje. Ik haalde het van het kartonnetje af (naaldkant wordt op een vlakke stevige ondergrond gewerkt) en gaf mijn werkje een sopje. Daar knapten wij beiden van op ;)
Na droging naaide ik het spulletje opnieuw op het karton en ging met frisse zin verder op mijn nu schone lapje. Het was daarna vrij snel klaar en naar mijn zin.
Het is zelfs al in het Souvenir-lapje ingenaaid, kijk maar:

Eulalie stond me met een groots gebaar een paar van heur lettertjes af die ik in grote dank aanvaardde.
Het komt wel goed met dit lapje ;)

boek: Fraaie handwerken, uitg. Cantecleer 1985
Florentine Boer-Jantzen, ISBN 90 213 0922x

22 Reacties

dinsdag 1 september 2009

De breiende man

Bij de vele reacties op mijn vorige logje verscheen vandaag een berichtje van Gerard, die aangestoken door mijn mini-rolletje plots de behoefte in zich op voelde komen om ook aan de mini-breirol te gaan.
Speciaal voor hem ga ik nog even door met mijn bijrolletje want wat niet heel goed duidelijk was op de foto is het kleine "kantje" wat aan weerszijden van mijn rolletje is mee gebreid.

Ik zag dat eerder op andere breirollen zoals hier:

en hier:

beide foto’s komen uit het boek: Millionen von stichen hab’ ich wohl gemacht, hetzelfde drietal boeken waar ook de naaisteen uit een eerder logje in stond.

Mijn eigen kantje ziet er zo uit:

en ik breide het als volgt:

toer 1: laatste drie steken: 2R-2omslag-R
toer 2: 2av-3R breien volgens patroon, laatste drie steken: 2R-2omslag-R
toer 3: 2av-3R breien volgens patroon, laatste vijf steken: 5R
toer 4: 2st afkanten-2R breien volgens patroon, laatste vijf steken: 5R
deze vier toeren herhalen met als begin van toer 5: 2st afkanten-2R

Veel plezier Gerard, met het breien van jouw mini breirol en misschien vind je het leuk om dit kantje ook mee te breien.

29 Reacties