vrijdag 28 april 2006

Wat vieren we nou eigenlijk?

Straks is het 29 april en vieren we koninginnedag. De dag dat onze koningin niet jarig is en die evenmin de dag was waarop haar moeder, onze vorige koningin jarig was. Het doet mij terugverlangen naar die goede oude tijd waarin op Soestdijk een bonte stoet aan gasten langs trok met allerlei uitingen van feestelijkheid ter ere van onze jarige koningin en haar familie. Dat was nog eens een feest en televisie kijken was op die dag een waar genoegen. Met thuis wat lekkers bij de koffie keken wij met het hele gezin naar het folkloristische spektakel. Daarna gingen we meestal zelf feestvieren in "onze" stad, Rotterdam, lekker kuieren langs de vrijmarkt en genieten van de straatmuzikanten en andere artiesten-voor-één-dag. Later speelde de dixielandband van echtvriend in spé in de stad en wij, de "meisjes van de band" mansten dan heel wat geld bij elkaar, daar aten wij studenten minstens een week van.
Onze huidige koningin gaat ergens koekhappen in het land en aan televisievermaak is daar niet veel aan te beleven. In onze huidige woonplaats is er evenmin echt "wat te doen" Tsja, we kunnen de jeugd met rode hoofden langs de straten zien hollen, kijken hoe iets te dikke meisjes hun twirlstokjes van de grond rapen, de jeugd van boven de vijftig zien "zjoe de beulen", de wethouder neemt het defilé af van de zingende schooljeugd om half negen 's morgens en zo heeft de dag nog wel meer dorpse "hoogtepunten", het traditionele vuurwerk waar destijds de dag mee werd afgesloten is allang vervangen door een "muzikaal vuurwerk" waar naar mijn smaak iets teveel strijkers en gillende keukenmeiden bovenuit gieren.
Toch blijft voor mij koninginnedag een leuk, nationaal feest.
Morgen is het de koudste dag van de week zo is de voorspelling, het kan hier en daar zelfs regenen. Maar dat weerhoudt ons er niet van op pad te gaan, naar één van de vele vrijmarkten, want vlooien heb je nooit genoeg.

Een kleine stoet oranje Trabantjes, ze staan daar met een ander doel, maar een kniesoor die daar op let.


Geen nieuwe vlooien gekocht dit jaar, er is dus niks om hier te laten zien
of toch? Het bestaat nog...het vlooiencircus

donderdag 27 april 2006

Pottenkant

Er was een tijd dat ik dacht dat een stukje kant een stukje kant was. Sinds ik deze website heb gevonden weet ik wel anders.
http://siubhan.iquebec.com/dictdent/page01.htm
Er is een grote verscheidenheid aan soorten kant, niet alleen in de wijze waarop het gemaakt is maar ook wat betreft de motieven.
Antwerpse kant bijvoorbeeld is een kloskant met motieven die geënt zijn op de Barok en veel motieven hebben dan ook vazen of potten met bloemen, vandaar de naam "Pottenkant"
Een heel andere kantsoort ( met een "A") is dentelle de l'Aiguille, bij ons bekend onder naaldkant. Met kleine festonsteekjes worden de motieven om spandraden heen gewerkt. De motieven worden onderling ook weer verbonden met draadjes waarom heen weer festonsteekjes. Ik ga dat zeker een keertje proberen en in mijn souvenir verwerken.
Hieronder wat foto's van kantjes beginnend met de letter A
dentelle de l'Aiguille, naaldkant

Antwerpse "pottenkant"

Appliqué Carrickmacross

woensdag 26 april 2006

A is van Ajour

Na het literair abceetje van Yvonnep bleef ik toch met het idee in mijn hoofd zitten of er wellicht ook een "ABCédaire de Dames"  moet komen...Geheel in de lijn dat 'the proof of the pudding' the eating is ga ik  maar gewoon aan de slag, we zien wel waar het schip strandt. Nu had ik recent mijn ajourwerkje af dus dat is gelijk een goed begin en derhalve de helft van het werk.

Behalve voor Ajour staat de A ook voor Ackworth, de school waar in het verleden zulke mooie Quakermerklapjes gemaakt zijn...ook het Quakerlapje  is inmiddels in de maak en niet bij mij alleen

A staat  ook voor Applicatie. Een middenblokje in een van mijn quilts

En wat dacht je van  Afhechten?  Ook de achterkant van je borduurwerk is natuurlijk de moeite waard; veel werk gemaakt van de voorkant en dan zie je aan de achterkant een woud van losse draden en
knoopjes...?

en wat vind je van Ayrshire Needlework ?  daar heb ik me nog niet aan gewaagd, maar mooi vind ik het wel!

En niet te vergeten de Amish quilts, die een belangrijke bron zijn voor ons quiltsters

Wat is er verder nog? Ajourbreien en  kant uit Alençon? En last but not least  het ABC zelf dat aan de wieg stond van onze huidige merklappen...... ik laat het aan jullie over om het  lijstje met Ahhhhhhh's nog verder aan te vullen,  het liefst met zelfgemaakte aanwinsten natuurlijk. En natuurlijk  blijf ik op jullie weblogs jullie ABCédaires volgen

dinsdag 25 april 2006

Quakerproject, deel vier

Sinds vandaag staat het vierde deel van het Quakerproject op de website van Carinne Ik heb natuurlijk de afgelopen maand andere Dingen gedaan dus ik ben ergens halverwege blijven steken. Basje is het -ondanks wat hindernissen - toch opnieuw gelukt om bij te blijven...geweldig!
Onderstaand de foto's met de resultaten van ons geploeter
Basjes werk


en mijn lapje

Hier kun je deel vier vinden
http://users.skynet.be/bk236098/CARINNE/G-Quaker6Mains.htm
Behalve Basje en ik zijn ook Annette-H, Ria en Annemarie met het lapje bezig en Anneke gaat het nog maken.
Op de web-log van Annette
http://handwerkenvanannette.web-log.nl/log/5282856#18664618
kun je nog meer lezen over de merklap.
Zie verder ook mijn eerdere web-logjes hierover.

zondag 23 april 2006

Souvenir de ma Jeunesse

Vanmiddag de  voorlopig  laatste hand gelegd aan een ajourwerkje voor mijn Souvenir. Een souvenir de ma Jeunesse of op zijn Gronings "Pronkrol" is een proeve van bekwaamheid op handwerkgebied. De lappen vormden een essentieel onderdeel van de handwerkopleiding en in de 19e en 20e eeuw. In 1857 werd bij wet bepaald dat handwerkonderwijs voor meisjes een verplicht vak werd bij het meer uitgebreid lager onderwijs naast landbouwkunde, levende talen, tekenen, gymnastiek en wiskunde. In de genoemde toelichting op de wet van 1859 is het volgende te lezen: "Men heeft eindelijk ook het handwerken voor meisjes opgenomen onder de vakken, waarin het onderwijs op de lagere school verpligtend kan worden gesteld, om daardoor aan te vullen, wat in zoo menig behoeftig huisgezin ontbreekt, en eene neiging tot werkzaamheid aan de vrouwelijke schoolkinderen in te boezemen , die op geheel haar volgende leven van weldadigen invloed zal zijn. Zie mijn werk maar als een inhaalslag. Ik ben nu bezig om alle technieken die ik nooit geleerd heb toch een keer zelf te ervaren en het resultaat vast te leggen in een proeflapje. Hieronder een voorbeeld van een Groningse Pronkrol uit het bezit van Hennie Stevan van museum voor Naaldkunst in Weddemijn ajourlapje. Een erg leuke techniek om eens te proberen. Ik heb het lapje aan de bovenkant afgewerkt, de zijkanten vallen straks weg in  randen van de lap waarin straks alle werkjes komen. De onderkant is nog niet afgewerkt. Als ik alle onderdelen klaar heb bekijk ik hoe ik de verschillende onderdelen aan elkaar zet.dit zijn de proefjes die ik tot nu gemaakt heb, voor de foto in willekeurige volgorde achter elkaar gelegd. Tot nu heb ik ongeveer 1.25 meter souvenir bij elkaar dit weblog beschrijft een oude Nederlandse rol, er staan ook diverse foto's op http://mimibouton.over-blog.com/article-2078583.htmlfoto's van mijn eerdere logs:

vrijdag 21 april 2006

Late Valentijn

Rond 14 februari kwam onze quiltgroep bijeen. Degenen die het "programma" voor de avond hadden bedacht hadden wel heel erg hun best gedaan; zij hadden van fluweel een drietal totaal verschillende harten gemaakt en de opdracht aan ons was om met het bijgeleverd lapje fluweel een eigen hart te maken.In april, als we weer bij elkaar kwamen zouden we dan uit de gemaakte harten de mooiste kiezen.
Onderstaande foto's laten zien hoe verschillend iedereen te werk is gegaan.



unaniem werd het hart in de paarse lijst als mooiste hart bestempeld, de winnares kreeg een mooi pakketje stofjes.
Mijn hart is het allerkleinste hartje. In de traditie van de kraamspeldenkussentjes heb ik mijn mijn hartje volgeprikt met kleine speldjes. Ik heb daarvoor kleine applicatiespeldjes gebruikt.
de patroontjes kwamen uit kruissteekboekjes (een hart met pijl, een vogel, een hart met konijn en een bloemenslinger)

donderdag 20 april 2006

Bij Teun

Vorige week kort na het weblogje over "Mijn pakkie an" van Berthi  kondigde mijn echtvriend aan dat het mooi weer was en of ik zin had in een ritje..."Je wilt naar Asten" probeerde ik,  maar dat was zo laat op de middag natuurlijk geen optie. Toch had hij onthouden waarom ik graag naar Asten wilde want dinsdagavond laat kondigde hij aan dat we woensdag naar Asten zouden gaan...als ik zin had tenminste. Woensdagochtend na een Frans ontbijtje weg richting het verre zuiden...."Mijn pakkie an"  bleek een erg leuk winkeltje te zijn met een erg aardige collectie  oud naaigerei.  In de winkel troffen we bovendien Teun aan, het dochtertje van de eigenaresse die vanwege een waterpokje zo hier en daar deze dag winkeldochter was...Na enige tijd viel ook het kwartje waarom de collectie kinderkleertjes "en teun" heet. Terwijl manlief met Teun converseerde kon ik op mijn gemak alle scharen, speldenkussentjes,  -doosjes en andere zaken bekijken. Met lege handen ga je natuurlijk niet weg getuige onderstaande foto. Op de foto o.a. een koperen inschuifbaar haaknaaldje, Ik dacht eerst dat het een priempje was, maar nadere bestudering leerde dat er een klein haakpuntje aan zit...ik vermoed nu dat het zo'n nylonkousenophaaknaaldje is. Het is prachtig uitgevoerd, verder een schattig benen - of ivoren speldenkussentje, ook dit is een een mooi met de liefde gemaakt dingetje...en verder een knoopsgaten schaartje in een model dat ik nog niet had.Bij het afscheid kregen we beiden een tekening van Teun mee..we gaan ongetwijfeld nog eens terug.  http://www.mijnpakkiean.nl Verder vertier vonden we in Asten in het nationaal beiaard museum  http://www.carillon-museum.nl   

maandag 17 april 2006

Mechanisch papier

Voortbordurend op mijn vorige logje kwam ik door Yvonnep (met gevoelens van dank voor het meedenken) op de automata in York. Een jaar of tien geleden kwamen wij daar een paar keer in de buurt en hadden al snel het museum of automata ontdekt. Er was een gevarieerde hoeveelheid automatisch bewegende mensjes en diertjes te zien. Er zat bovendien heel veel humor in de onderwerpen die geanimeerd werden. Wat ik vooral ook heel leuk vond was de eenvoudige wijze waarop alles functioneerde, het gaf inzicht in technische zaken die ik tot dan toe niet echt tot mijn favoriete kennisgebieden beschouwde...
Er was ook een museum winkeltje waar wij allemaal iets uitzochten. Mijn mechanical dog heb ik nooit gemaakt...zonde om in het bouwplaatje te knippen. Mijn dochter, indertijd weg van varkens koos voor "If pigs could fly" ook die is nooit gemaakt om dezelfde reden.
Manlief kocht "tapping hands" een hand waarvan de vingers ongeduldig op de tafel trommelden....hij heeft hem in hout uitgevoerd en op zijn werk neergezet voor ongeduldige cliënten. Jongste kind koos "surfing dog" Hij heeft ook zijn bouwplaatje heel gelaten en het mechaniekje in hout uitgevoerd.
Voor een toen dertien- veertienjarige geen geringe prestatie.
Het resultaat staat hieronder.





Voor wie meer wil zien en lezen over deze automata: klik op onderstaande url en geniet, er zijn erg veel voorbeelden te zien en veel in bewegende toestand
http://www.cabaret.co.uk/start.htm



zondag 16 april 2006

Mechanische pluis


in de race om het fraaiste paaskonijn of nuttigste ei kan ik natuurlijk niet achterblijven.
Ik heb persoonlijk wel wat met deze konijntjes.
Mechanisch in beweging gebrachte taferelen, mens- of dierfiguren heten automaten. De meeste automaten die ook muziek voortbrachten dateren uit het einde van de 19e eeuw; het ging dan veelal om mens- of dierfiguren met een klein cilinderspeelwerk met speelkam. Belangrijk centrum van deze grote automatenproductie was Parijs.. Hier waren de bekende automatenbouwers zoals Vichy, Roullet & Decamps, Bontems en Lambert gevestigd.
Virtuoos speelgoed, gemaakt om zoveel mogelijk van te verkopen. Dat laatste gebeurde dan ook op grote schaal. Tot de publiekslievelingen van het Nationaal museum van Speelklok tot Pierement in Utrecht behoren de konijnen in een kool, gemaakt door o.a. Roullet & Decamps
Technisch gezien behoren ze tot de eenvoudigste automaten maar met name kinderen zijn er dol op. Bij het aanzetten van het mechaniekje komt het konijn langzaam uit de kool omhoog, knabbelt op een stukje sla, beweegt zijn oortjes, draait zijn kopje en is dan plotseling weer snel verdwenen. Ondertussen klinkt er een klein speeldoosje. het museum heeft er meerdere in de collectie want het konijntje doet ieder uur dienst in de rondleiding...en is om die reden nogal aan slijtage onderhevig
Deze week was het programma "tussen kunst en kitsch" op bezoek in het museum. via onderstaande link kun je het programma beluisteren en bekijken. De konijntjes zijn daar spelend te zien.
http://cgi.omroep.nl/cgi-bin/streams?/tv/avro/tussenkunstenkitsch/bb.20060413.asf

Op onderstaande website zijn andere automaten te zien en te horen. http://www.automates-anciens.com/english_version/english_index.htm

zaterdag 15 april 2006

Sjaan-mania twee

Eenmaal gegrepen door het  Jane Stickle ontwerp viel ik na afronding van mijn quilt  Natuurlijk in een creatief gat. Gelukkig was er uitkomst in de borduurpatronen van http://www.lindamyers.com/LMDProd6.htm Linda Myers heeft een aanzienlijk aantal quiltpatronen in kruissteek waaronder een kleine versie van de Jane Stickle quilt. Hieronder zie je mijn ingelijste exemplaar. Het is geborduurd op 16 draads  SRS linnen en de maat van het borduurwerk is plm 23 x 23 cmBorduurwerk van geheel andere aard is het ei hieronder. Dit merkwaardige maaksel is van een Fransman die op leeggeblazen eierschalen zeer prachtig borduurwerk maakte. Onderstaande foto toont een herinnering aan een abt op de schaal van een struisvogelei.  Een opmerkelijke hobby

vrijdag 14 april 2006

Met passie de laatste blaadjes gemaakt

Vandaag goede vrijdag dus traditiegetrouw tijd voor de Mattheus, dit jaar onder directie van Ton koopman. Tussen de bedrijven door heb ik de laatste hand gelegd aan mijn vaas met stelen. Zo gaan mijn muziekpassie en mijn lapjespassie wel heel goed samen.   Naar het zich laat aanzien loopt het in de Mattheus ook dit jaar weer niet goed af, heel wat beter gaat het met mijn lapje. De vaas is best opgeknapt van "een paar" blaadjes hier en daar. Sommige blaadjes zitten los, de bloemen zijn ook uit meerdere lagen opgebouwd. Een hele klus...

dinsdag 11 april 2006

dinsdag ver(s)teldag

Gisteren was het wasdag dus vandaag is het verstelwerk aan de beurt. Omdat er een gat in mijn zelfgebreide sokken zit ga ik een draad spinnen waarmee ik het gat straks vakkundig dicht maas.
Ik raak de kluts kwijt..ik hebb helemaal geen zelfgebreide sokken en mazen wil ook nog niet lukken...
ik bombardeer vandaag tot verteldag, dat ligt me beter


De ene rokkent wat de ander spint

Het primitieve handspinnen gebeurt met twee gereedschappen: het spinrokken en de konkel.
Het spinrokken is eenvoudig een stok van ongeveer 1,25 m lang, bovenaan voorzien van een natuurlijke gaffel of van een aangebrachte verdikking, om de zwachtel spingoed, hetzij wol of vlas te behouden. De wrong spingoed heet klots of kluts. (Vandaar: de kluts kwijtraken.) Het rokken werd onder de arm of de gordel geklemd.



Het tweede tuig voor het handspinnen is de konkel, ook spil en spindel geheten.
Waaruit bestaat nu de konkel? Uit twee delen: de eigenlijke spil en het spinschijfje. De spil is gewoon een puntig stokje van een 20 cm lang. Zijn ondereind steekt door een schijfje van hard gebakken aarde, ongeveer 3 cm van diameter en 1,5 cm dik. Dit is het spinschijfje. Het dient als vliegwieltje, als de spinster met haar rechterhand de konkel doet draaien. Spinschijfjes komen voor in zowat alle culturen die textielbewerking kennen. Vaak zijn ze fraai versierd en werden ze samen met de naaikorf aan overleden vrouwen meegegeven voor het hiernamaals, zoals vondsten in graven bewijzen.
Maar hoe verloopt het handspinnen nu eigenlijk? In onze streken is het al bijna vijfhonderd jaar verdwenen, maar in de landen van het vroegere Inca rijk spinnen vrouwen hun wol of katoen nog steeds met spinrokken en konkel. Ze gaan al spinnend naar de markt, ze zitten al spinnend bij hun koopwaar. Hier kunnen wij het proces "in levenden lijve" observeren.illustratie: Incavrouw bij het spinnen (16de eeuw) uit de kroniek van Guamén Poma de Ayala. De spinster trekt met de linkerhand vezels uit de kluts of zwachtel spingoed van het rokken en rolt een eindje draad ineen. Dit stukje draad wordt boven aan de spil bevestigd. De rechterhand brengt nu de loodrecht gehouden konkel in beweging. Daardoor wordt de door de linkerhand voortgerolde draad getwijnd, vastgedraaid. Is de draad zo lang dat hij moet worden opgewonden, dan wordt het ene eind met de linkerhand vastgehouden en met de rechterhand bij gestrekte arm in zo goed mogelijk gespannen toestand op de spil gewonden. Handige spinsters kunnen ook dit al lopend doen, door de konkel draaiend te houden.Als slot van het opwinden wordt de draad met een handig knoopje aan het boveneind van de spil bevestigd. Een geoefende spinster kan op een avond tot twaalf spillen vullen.

maandag 10 april 2006

Je hoeft de was natuurlijk niet zelf te doen

Gisteravond laat bekeek ik een filmpje op de website van Berthi met allerlei gedoe rond een tobbe. Er werden emmers water uit de put geschept en het was zwaar werk zo te zien. De "moderne" buurvrouw had al de beschikking over een waschmachine...maar ook daar werd ik niet blij van.
Was ik bijna honderd jaar geleden geboren dan bracht ik mijn was hier.
Aan het aantal personeelsleden te zien en de vermelding van een filiaal zal het de eigenaar bepaald voor de wind zijn gegaan. Vermoedelijk was het bedrijf net van eigenaar gewisseld, bij zo'n gelegenheid werden vaak dit soort foto's gemaakt. Het bedrijf zat in Caen en veranderde in 1913 haar naam in Blanchisserie Baugé. In 1928 werd het bedrijf gesloten. Omdat het bedrijf gesloten is zal ik mijn was dus zelf moeten doen. Mijn machientjes staan al te draaien, want het is tenslotte maandag

zondag 9 april 2006

In zwembadpas naar Amsterdam

Gisteren ben ik al vroeg met de bus naar het station gegaan. Halverwege de busreis begon het zachtjes te regenen. In de trein heb ik mijn zelf meegebrachte borduurwerkjes nog eens bekeken. Al snel was ik in Amsterdam waar bleek dat het regentje inmiddels een bui van formaat was geworden. Geen paraplu natuurlijk. Op de Dam bleek een demonstratie te zijn i.v.m. de huurplannen. Met een aksie plu van drie euri richting de Nieuwzijds voor een bezoek aan the Birdblocks. Met wat bescheiden aankoopjes vervolgens binnendoor naar de buren, Den Haan en Wagemakers. Ik had op internet al gezien dat ze nieuwe lapjes hadden dus ik was zeer benieuwd. Het overtrof mijn verwachting. De nieuwe serie Provencestofjes is werkelijk prachtig. Bijgaand een fotootje van de buit. Verder hing er een proefje van een nieuwe Nederlandse sits die komende zomer in vijf kleuren te koop is. Ik denk dat ik dan opnieuw naar Amsterdam moet.
Inmiddels begon mijn maag een beetje te knorren en de regen was inmiddels opgehouden. Dat laatste gebeurt altijd als ik een paraplu bij me heb...
Met een plattegrond in de hand ging mijn reis naar het Theo Thijssen museum in de 1e leliedwarsstraat www.theothijssenmuseum.nl om aldaar de verborgen talenten van mevrouw Thijssen te gaan ontdekken. Toevalligerwijs ging mijn wandeling langs "de Afstap" waar ik uiteraard een kleine pauze inlaste om alle wol en garens op mijn gemak te kunnen bekijken.
In de Leliedwarsstraat zag ik in een etalage een waslijntje met kleine babyhemdjes en broekjes. Het bleek het museum te zijn dat in het voormalig woonhuis van Thijssen gevestigd is. Omdat er in het museum niets te eten was wees de mevrouw van het museum me een restaurantje verderop in de straat aan. Ik heb daar inderdaad heerlijk en bovendien erg gezellig geluncht.
Het Theo Thijssen museum is dus niet zo groot. Er was een aardig overzicht van de handwerken van Geertje Dade, de tweede mevrouw Thijssen. Wat het bezoek vooral bijzonder leuk maakte was het enthousiasme van de mevrouw die in het museum werkte. Ze was geen handwerkster maar was door die tentoonstelling zo enthousiast geworden dat ze nu cursussen wilde gaan volgen en zelf wilde gaan breien en naaien en borduren. Toen ze hoorde dat ik in mijn tas borduurwerk had moest die natuurlijk open en werd alles zorgvuldig bekeken. Dit was een fantastisch dagje uit...

woensdag 5 april 2006

Bloemschikcusus

Ik ben al een eind op weg om mijn stelen aan te kleden. Deze foto's zijn van zaterdag en de huidige stand is dat ik op een paar blaadjes en twee bloemen na alle losse onderdelen op mijn lapje gespeld heb. Daarna moet alles nog met een klein steekje erop genaaid worden. Volgende week maandag is mijn deadline, ik weet nu al dat de hele donderdag en de zaterdag afvallen als mogelijke applicatiedag...en de andere dagen zal ik ook een heleboel andere dingen moeten doen dan blaadjes opnaaien...een race tegen de klok.....ik ben benieuwd hoever ik kom

dinsdag 4 april 2006

Ik heb me de tandjes gewerkt

en mijn handwerkje tot in de puntjes verzorgd. Al eerder is de uitdrukking "tot in de puntjes verzorgd" en de betekenis hiervan aan de orde geweest. Gisteren liet Berthi op haar weblog een oude Friese merklap zien waar zowel aan boven- als aan onderrand een stukje met muizentandjes geborduurd was. Op Marken werden de beffies en keelbanden afgewerkt met "tandjes", kleine garen picootjes die met de naald gemaakt werden. Niet alleen om de kledingstukken  een letterlijk tot in de puntjes verzorgd uiterlijk te geven maar ook omdat het slijtage van het linnen tegenging. Dringt zich de vraag op of de uitdrukking "ik heb me de tandjes gewerkt" ook te herleiden is naar dit gebruik. In het boek: "de handwerken op het eiland Marken"  worden verschillende manieren gegeven hoe je deze tandjes kunt maken. Het boek schrijft hierover "navraag bij vier verschillende vrouwen leverde vier verschillende werkwijzen op; dus zijn er vermoedelijk nog wel meer" Op onderstaande foto  zie je  rechtsboven mijn proeflapje met tandjes en daarbij  de binnenkant van het schaar etuitje waar ik op het rechter gedeelte  in drie kleuren muizentandjes omheen heb gewerkt Mijn kleine proeflapjes bewaar ik in het houten doosje, het zit inmiddels vol met kleine stoplapjes, stekenlapjes, kleine breiseltjes en dergelijke.op onderstaande foto nogmaals de buitenkant van het schaar etuitje, ik heb daar eerder een logje over geschreven.

maandag 3 april 2006

Maandag wasdag

Wat gaat de tijd snel, alweer een week voorbij en opnieuw staan we allemaal met ontblote bovenarmen in de tobbe te boenen. Deze maandag heb ik bedacht om de wanten en handschoenen eens een lekker sopje te geven. Om half negen hingen ze al in een waterig ochtendzonnetje aan de lijn te wapperen.
Voor wie nu denkt dat ik boven een café woon en een wel erg groot gezin heb volgt hier de andere (en enig juiste) verklaring:
Een paar weken geleden was hier, midden in de winkelstraat een ijsbaan aangelegd. Drie weken lang kon de jeugd, de iets oudere jeugd en de tamelijk oude jeugd gezellig wat baantjes trekken. Een erg leuk initiatief van de plaatselijke horeca.
Er was ook een koek en zopie tentje bij en het was voor iedereen een erg gezellig feest.
Na afloop bleef de organisator met 61 paren gevonden handschoenen en wanten zitten.
Omdat er nooit meer iemand zijn achtergelaten eigendommen kwam ophalen werd dit waslijntje gespannen met daarop de volgende tekst:
Pand, pand, van wie = die want ?
Hoe slordig = men in Nederland?

zondag 2 april 2006

Werken der Dames

Zoals Juul al eerder opmerkte: er zijn erg veel gevaarlijke winkeltjes in Utrecht. Gevaarlijk voor de portemonnee om precies te zijn. Na een kopje koffie in StP  http://www.museumspeelklok.nl werd ik om 11 uur losgelaten... en had ik dus 6 uur de tijd. Hoe ik mijn tijd heb doorgebracht? lees en huiver...
Ik heb zo'n beetje mijn vaste winkelroute in Utrecht, van StP naar de winkel van Carol Cox kom je over de lijnmarkt, daar vindt je o.a. magazijn de Vlijt en een garen- en bandwinkel met een werkelijk enorme knopenverzameling. Alleen kijken al naar al die knoopjes is al leuk. Verder zit er sinds kort een kralenwinkel, ook daar ga ik altijd even naar binnen om te kijken of er nieuwe 'charms' aan mijn verzamelingetje toegevoegd kunnen worden. Ik gebruik die kleine bedeltjes vaak in borduurwerk, in naaldenboekjes en in allerlei andere kleine handwerkjes die wel wat versiering kunnen gebruiken. Verder over de oude gracht kom je dan een heleboel curiosa winkeltjes tegen, een daarvan leverde een lief, klein, oud witwerklapje op. Verder loop ik daar ook altijd binnen bij een van de kringloopwinkels. Beneden is namelijk een enorm goed gesorteerd boekenantiquariaat waar nogal eens een leuk handwerkboek voor een weinig geld te vinden is. Het eindpunt op de oude gracht is Carol Cox. Een van mijn favoriete lapjeswinkels, het is altijd gezellig een praatje te maken met Carol en ik ga uiteraard zelden weg met lege handen. Zij verkoopt ook shaker dozen en heeft een prachtige collectie Shakermeubelen in de winkel staan. na Carol Cox weer terug over de andere kant van de oude gracht, donkere- en lichte gaard en dan de rest van de oude gracht met boekwinkel Broese, de Slegte, Laura Ashly en diverse winkels richting de Bijenkorf. In een ander antiquariaat waar ik ook nogal eens naar oude handwerkboeken zoek vond ik voor een erg redelijke prijs onderstaand boek: Een Franse uitgave van de Encyclopédie des Ouvrages de Dames, van Thérèse de Dillmont, destijds te koop voor 3,75 Franse Francs, de prijs was in het gebruik licht gestegen
Dit boek stond al tijden op mijn lijstje "most wanted books"
Ik heb de hele zaterdag avond lekker zitten lezen en kijken en zelfs al een nieuw steekje uitgeprobeerd op mijn Perzisch Ajour lapje dat uiteraard ooit een plekje vindt in mijn Souvenir. La langue Francaise n'est pas une problème,
als je maar wilt
Amitiés, Marcella


het Boek der boeken

een kijkje in het boek, liefdevol bedekt met het Perzische lapje in wording

de lapjes van Carol. Ik voorzag een tekort aan lapjes met kleine prints, ik had ze dus gewoon nodig

20.000

De volgende bezoeker is de 20.000ste

In navolging van Berthi ga ik ook met de billen bloot, ik zag net dat ik precies een bezoeker verwijderd ben van de 20.000 en dat moment is te leuk om zomaar voorbij te laten gaan. Ook ik heb, net als Berthi erg veel plezier in mijn weblog. Ik vind het leuk om jullie te laten zien waar ik mee bezig ben, wat ik zoal beleef op textielgebied en ik wil vooral mijn bescheiden kennis met jullie delen. Ik leer zelf aan de andere kant ook weer erg veel van jullie bijdragen en reacties en soms - zoals afgelopen vrijdag - wordt je ineens "gevonden" door een oude kennis uit je rijke quiltverleden. Corien, bij deze nogmaals welkom op mijn web-log.
In ruim vijf maanden tijd heeft dit web-log me veel heel goeds gebracht dankzij jullie, want zonder lezers en reacties houd je dit niet vol. Bedankt allemaal!!!!
Straks krijgen jullie nog een "echt" logje, een nuttig of fraaie
En voor nu mijn statistieken
Totaal aantal pageviews: 19999
Totaal aantal unieke bezoekers: 4072 *

Dag Pageviews Unieke bezoekers
02-04-2006 73 20
01-04-2006 304 34
Totaal 377 54 *
Weblog
Registratiedatum 24-10-2005
Logs
Aantal logs 75
Aantal zichtbare logs 75
Aantal logs in archief 0
Logs per gebruiker
marcella 75
Logs per categorie
Reacties
Aantal reacties 690
Aantal reacties op actieve logs 690
Aantal reacties door ingelogde gebruikers 1
Gemiddeld aantal reacties per log 9,2
Polls
Aantal polls 0
Aantal stemmen op polls
Gemiddeld aantal stemmen per poll 0
Links
Aantal links 23
Laatste update: 02-04-2006 11:59